Nieuwsbrief 1, april 2023 | AmandiHuis, hospice in Kaag en Braassem

Introductie

Met gepaste trots zenden wij u deze nieuwsbrief met persoonlijke verhalen van vrijwilligers die zich inzetten voor onze gasten en cliënten. Maar ook het prachtige interview met een mevrouw die wij thuis ondersteunen. Aangevuld met praktische informatie en actualiteiten. Al met al hebben wij veel om met u te delen.

Hiernaast ziet u ook ons nieuwe logo. Aangezien het AmandiHuis en Amandi Thuis sinds dit jaar als één stichting zijn verder gegaan, hebben we een mooie samenvoeging van de twee oude logo’s laten maken.

Wij wensen u veel leesplezier.

Op de thee met Amandi Thuis

“Ik ging dansend door het leven”

Een geanimeerd gesprek bij mevrouw Van Egmond – Van der Hoorn in Leimuiden. De vrijwilliger van Amandi Thuis, Ellen van der Willik, is er ook bij aanwezig.

Het is gelijk duidelijk: het gaat er hier gezellig aan toe! Potje thee op tafel, bonbonnetje erbij. Er hangt een warme sfeer bij mevrouw Van Egmond in huis en de dames kunnen het goed met elkaar vinden.

Mevrouw Van Egmond (86) is ernstig ziek. Om die reden werd, via de huisarts, Amandi Thuis ingeschakeld. Dit was vooral voor de kinderen van mevrouw erg fijn, want zo wisten zij op welke dagdelen er al iemand voor hun moeder was en konden zij zich dan met hun eigen gezin en werk bezighouden. Dat is precies de intentie van Amandi Thuis: het ontlasten van mantelzorgers. Zodat zij even iets anders kunnen doen: werk, maar ook bijvoorbeeld naar het koor of zwemmen. In de situatie van een ernstig ziek familielid is het belangrijk om vooral óók goed voor jezelf te blijven zorgen. Het helpt dan enorm als een ander een moment de zorg uit handen neemt. Soms zie je ook dat de mantelzorger juist wel even blijft, omdat hij/zij het fijn vindt om bij een ander een luisterend oor te vinden of bepaalde vragen te kunnen stellen over het levenseinde. Ook daar is de vrijwilliger van Amandi Thuis voor.

In eerste instantie waren er twee vaste vrijwilligers die elk een middag bij mevrouw Van Egmond langskwamen.

<- meer lezen ->

Omdat het nu gelukkig wat beter gaat, komt alleen Ellen nog elke week een middag. Ellen komt voor de gezelligheid, zoals ze zelf zegt: “We praten vooral heel veel. Het is mooi dat wij echt een goede klik hebben samen. Ik ben dit werk gaan doen omdat ik vreugde wilde brengen, maar ik merk dat ik dat zelf ook ontvang. Ik vind de laatste levensfase heel fascinerend, het is mooi om daar deel van uit te mogen maken. Dit is heel dankbaar vrijwilligerswerk, wat ik vanuit mijn hart ben gaan doen. Met mevrouw Van Egmond gaat het nu naar omstandigheden beter, dus daar ben ik vooral om er gewoon voor haar te zijn en het persoonlijke contact. Maar bij andere cliënten smeer je ook wel even een broodje ofzo. Er zijn ook wel mensen die het prettig vinden dat je er alleen maar bent en die hoeven niet persé te praten, gaan gewoon lezen, ook prima natuurlijk. De thuiszorg komt elke dag bij mevrouw Van Egmond voor de medische zorg, maar die hebben helaas te weinig tijd voor het sociale aspect, dus mooi dat ik dat kan doen.” De vrijwilligers van Amandi Thuis hebben geen vooropleiding nodig, maar doen een training die speciaal gericht is op dit werk. Ellen heeft een achtergrond als doktersassistent, maar dat is toeval.

Wat prachtig om te zien hoe mooi het is om op deze respectabele leeftijd terug te kijken op het leven. Er bestaat geen twijfel over: mevrouw Van Egmond heeft haar hele leven keihard gewerkt, maar vooral ook heel veel mooie herinneringen gemaakt. Bijna 60 jaar getrouwd geweest met haar lieve Siem. “Wij gingen letterlijk èn figuurlijk dansend door het leven. Eerst met een kolenbedrijf, later gas en toen ons eigen taxibedrijf. (Lachend) Daar maak je nogal eens wat mee. Maar als we dansles hadden, dan moesten de ritjes maar even wachten tot na afloop. Ook deed ik nog coupeuse-werk, mooie jurken maken voor de dames in Leimuiden. En mijn man was vrijwilliger voor het regelen van uitvaarten. Dat deed hij zo goed dat hij daarvoor zelfs een pauselijke onderscheiding heeft gekregen. Siem heeft zelf ook zo’n mooi, waardig afscheid gekregen. Ik heb al met mijn kinderen besproken dat ik het ook graag op die manier zou willen.”

Tijdens de verhalen van mevrouw Van Egmond zit Ellen er gezellig bij te glimlachen. Je ziet hoe goed de klik is tussen de twee dames. Ongetwijfeld heeft zij deze anekdotes al eerder gehoord. Maar je ziet hoe fijn het voor mevrouw is om het over haar leven te kunnen hebben. Dat er iemand bij haar is die de tijd heeft om rustig te luisteren. Ze geeft zelf aan dat ze ook best goed even alleen kan zijn en dat ze hele lieve kinderen heeft, die regelmatig komen, maar ja, die hebben ook hun eigen leven. En met ‘een ander’ heb je toch weer een ander soort gesprek dan met je eigen kinderen. Sommige zorgen wil je niet met hen delen, maar dan is het wel prettig dat je dat met de vrijwilliger van Amandi Thuis kunt doen.

“Het voelde gelijk goed toen Ellen hier over de vloer kwam. Je laat wel iemand in je eigen huis. Ik ga altijd uit van de goedheid van de mens, dus het vertrouwen was er gelijk. Maar dat we zo’n goede klik hebben samen, dat is echt heel fijn. Ik kijk altijd uit naar haar komst.”

Mevrouw Van Egmond is inmiddels ook al in het AmandiHuis (hospice) gaan kijken. “Het is fijn om dat alvast gezien te hebben, dat zouden andere mensen ook moeten doen! Natuurlijk is het niet je eigen huis, maar het is goed om te weten dat het er is, mocht het nodig zijn.”

Ellen vult aan dat thuis sterven ook nog steeds een optie is, voor iedereen. Uiteindelijk is het altijd fijn, als het kan, dat je tot het laatst in je eigen omgeving kunt blijven. De vrijwilligers van Amandi Thuis kunnen daarbij van grote steun zijn. Dan wordt alles goed begeleid. Waarbij vooral ook de mantelzorgers ontlast en ondersteund worden. Tussen 07:00 en 23:00 is Amandi Thuis inzetbaar.

Wat heel bijzonder is en steeds opvalt is dat mevrouw Van Egmond niet klaagt. “We eten de koekjes zoals ze zijn en drinken de thee zoals hij is”. Wat vooral een grappige uitspraak is met die pot thee op tafel, maar dat terzijde. “Wat heeft klagen voor zin?”. Mevrouw Van Egmond vertelt liever met passie over het mooie leven dat ze met haar Siem geleid heeft. Prachtig! We gunnen mevrouw Van Egmond en Ellen nog veel gezellige middagen samen!

Mocht u, voor uzelf of uw familielid, ook willen weten wat de mogelijkheden zijn voor de inzet van Amandi Thuis, neem dan eens vrijblijvend contact met ons op, telefoon 071-5328559. Wij vertellen u graag wat wij in uw situatie voor u kunnen betekenen.

Paaskaars

Pastoor Glas heeft de paaskaars van de RK kerk aan Amandi geschonken. Deze heeft een plaatsje gekregen in onze herdenkingsplek en zal worden aangestoken bij bijzondere gelegenheden. Wij zijn de pastoor zeer erkentelijk voor dit gebaar.

Herdenkingsbijeenkomst

Onlangs hadden we met familieleden en naasten een waardige herdenking van mensen die in het AmandiHuis zijn overleden. Er zijn mooie woorden gesproken en gezongen en er werd voor iedereen een kaars gebrand. De aanwezigen spraken woorden van dank uit aan alle mensen werkzaam in het huis voor alle goede zorgen voor de gasten. En niet te vergeten: het ontzorgen van de naasten. Het werd gewaardeerd elkaar na een roerige tijd weer te ontmoeten en dierbaren te herdenken.

De tuin van het AmandiHuis

“Toch wel een pronkstuk!”

In gesprek met 6 van de 12 vrijwilligers: Hans van der Zwet, Peter Baak, Piet Wesselman, Willem Opdam en John van Berkel. Met daarbij Kees Bisschop die de coördinator is voor de tuinwerkzaamheden.

Allemaal gepensioneerde mannen die het leuk vinden om nog lekker bezig te zijn. Op de vraag waarom ze dan voor Amandi gekozen hebben, is het unanieme antwoord dat ze dat nu eenmaal een heel mooi doel vinden. En als je niks met zorgtaken hebt, dan is de tuin natuurlijk wel een heel goed alternatief.

De aanleiding hoe ze er terecht zijn gekomen is wel verschillend. De ene is er via z’n zwager gekomen. Dat was, de helaas te vroeg overleden, Gé Opdam. Gé was toen de coördinator voor de tuinklussen. En een ander kwam met Amandi in aanraking omdat zijn moeder er gelegen heeft en hij toen zag hoe ’n fijne plek het is.

Overigens is Piet de enige met een ‘groene’ achtergrond, hij is kweker geweest. De rest doet het vooral vanuit hobby. En nog een leuk weetje: van de 12 vrijwilligers is er ook één vrouw, Jacqueline.

Wat ze vooral fijn vinden aan dit werk is dat je weer collega’s hebt. Het is leuk om samen klussen aan te pakken. Vaak zijn ze alleen aan het werk, maar een grotere klus (bijvoorbeeld een straatje leggen) doen ze met elkaar.

<- meer lezen ->

Eentje komt een paar keer per week: “Ja, met zo’n warme zomer ga ik wel heel vaak langs om water te geven. En als het toch ineens weer vriest, dan kom ik wat plantjes afdekken”. En anderen komen 1 x per week of 1 x per 2 weken. Fijn dat ze dat zelf in kunnen delen. Want ja, soms moet er ineens op kleinkinderen gepast worden. Dan neem je even een dienstje van elkaar over. Het is duidelijk dat de heren grote betrokkenheid hebben bij hun werk. Ze zijn echt trots op de mooie tuin en ze kijken er zelfs naar uit om er weer naar toe te mogen.

En stiekem genieten ze natuurlijk wel van alle complimenten die ze daarvoor (terecht!) krijgen. Bijvoorbeeld van een gast die vanachter het raam z’n duim opsteekt. Of iemand die zelfs via z’n spraakcomputer laat weten hoe mooi hij het vindt en hoopt dat er weer vogels komen. Wat dan soms wel confronterend is, is dat je dan de volgende keer dat je er bent ineens ziet dat die kamer leeg is. Je weet dat het erbij hoort, maar dat komt dan wel bij je binnen. Verder hebben ze niet veel contact met de gasten, maar soms drinken ze binnen in de huiskamer ’n bakkie koffie en dan hebben ze ook wel eens een gezellig praatje met hen.

Hans en Willem zijn al vanaf het begin betrokken bij de tuin. Die is toen aangelegd door Uit den Boogaard. En daarna zijn het de vrijwilligers die het verder onderhouden. Alhoewel ze altijd een beroep op hen kunnen doen als ze iets niet weten. Ze hebben zelfs een snoeicursus gekregen.

Wat ook leuk is, is het contact met bijvoorbeeld de kookvrijwilligers. Die hadden aangegeven dat ze graag verse kruiden zouden willen. Dus toen is er een kruidentuin gekomen, maar ook een aantal fruitbomen.

En de mannen hebben het vooral ook gezellig met elkaar. Er wordt lekker gekletst en anekdotes opgehaald, over Piet die in het water viel en de mollen die gevangen werden.

Op de foto in de nog kale wintertuin, maar ongetwijfeld ligt hij er straks weer prachtig bij. Wij (en zij) kijken alweer uit naar het voorjaar!

Donaties

De afgelopen periode hebben wij onderstaande donaties ontvangen op bankrekening NL20 RABO 0128 1517 30 van Stichting Amandi, waar wij weer enorm mee vereerd zijn en welke goed benut zullen worden ten behoeve van het huis. Daarnaast hebben we giften ontvangen van families van gasten die in het AmandiHuis zijn overleden en van gasten die tijdelijke zorg hebben gekregen. Ook giften van personen waarvan bij ons niet meer bekend is dan het bankrekeningnummer. Langs deze weg ook dank voor deze mooie bedragen!

Donatie ontvangen ter gelegenheid van het 40-jarig huwelijk van Hans en Anneke van der Pouw Kraan.
€ 850,- ontvangen van Leo en Anneke Straathof ter gelegenheid van een mooie “verjaardag” waarbij de gasten een gift hebben gegeven ten behoeve van het AmandiHuis.
Toezegging van de Stichting ‘t Gilde der Lage Landen dat een deel van de opbrengsten van de middeleeuwse feesten in Rijpwetering en Oud Ade gedoneerd zullen worden aan Amandi.
€ 284,75 ontvangen bij het afscheid van Wim van der Meer “Willem Fietsie”.
De opbrengst van de collecte voor Amandi van de Diaconie Protestantse Gemeente Leimuiden.
Eind december 2022 heeft Amandi Thuis, na een inzet, een heel mooi legaat mogen ontvangen van de familie Hundersmarck. Amandi is de familie postuum veel dank verschuldigd.
De firma Kuijpers geeft jaarlijks geld aan goede doelen die door medewerkers worden aangedragen. John van Veen werkt bij de firma Kuijpers en heeft het AmandiHuis aangedragen omdat zijn moeder (Corrie van Veen) tijdelijk in het AmandiHuis heeft mogen verblijven. We hebben een mooi bedrag van € 1500,- ontvangen. Zie op de foto de overhandiging van de cheque.

VPTZ werkbezoek

In februari bracht een delegatie van VPTZ Nederland een werkbezoek aan Amandi. Carla Aalderink, directeur, en Rosa Draaisma, beleidsadviseur, waren onder de indruk van het mooie werk dat de vrijwilligers thuis en in het huis verrichten.

VPTZ staat voor “Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg”. VPTZ Nederland is de koepel voor lokale en regionale vrijwilligersorganisaties in de palliatieve terminale zorg. De circa 12.000 vrijwilligers van deze organisaties bieden zorg en ondersteuning thuis, in hospices en soms ook in zorginstellingen. Amandi is één van deze aangesloten organisaties.

Facebook

Volgt u ons al? Amandi heeft een eigen facebook pagina waar wij u op de hoogte houden van korte nieuwsberichten en leuke weetjes. U vindt onze pagina hier. Wij zouden het leuk vinden als u onze pagina gaat volgen en deze ook doorstuurt naar uw vrienden en bekenden.

Bent u (of kent u) iemand die handig is met Mailchimp? (Of een ander programma om nieuwsbrieven te verzenden). Wij zoeken een vrijwilliger die het leuk vindt om 4 x per jaar zorg te dragen voor de verzending van deze externe nieuwsbrief. Opmaak, teksten, etc. wordt geregeld, het gaat om de technische kant (adressenbeheer, verzending, etc). U kunt ons een mailtje sturen voor nadere info.

Of voelt u er iets voor om een bijdrage te leveren aan het mooie werk in het AmandiHuis? Voor de zorg aan de gasten of als kookvrijwilliger?

Op onze site staat alles over het werk en de opleiding. Ervaring is niet nodig, wij leiden u intern op. Voor meer informatie of als u een keer 2 uurtjes wilt meedraaien, neem contact op met de coördinator, tel. 071 5328559

Lees hier over het werk van de vrijwilligers.